O Plan Marshall foi un plan dos EE. UU. para a reconstrucción dos países europeos despois da II Guerra Mundial. A iniciativa recibeu o nome de George Marshall, Secretario de Estado dos EE. UU..
Certas partes do mundo devastadas pola Segunda Guerra Mundial non se beneficiaron do Plan Marshall. España foi o único gran país da Europa occidental que quedou excluido, debido a que logo da gerra civil o réxime franquista cerrouse nunha política de autarquía e ostracismo, cerrando as portas a todo o que acontecía fora do país; non éramos Europa. Con certas reticencias os Estados Unidos decidiron ofrecer a España axudas económicas, a cambio encheron España de bases militares americanas e o réxime de Franco era, de tódolos modos, unha garantía de freno a influencias soviéticas.
Durante a década dos cincuenta, España recibiu financiación estadounidense, aínda que en menor medida que os países afectados polo Plan Marshall; esa e a ironía do título da película de Berlanga "Bienvenido, Mister Marshall"; de todalas maneiras foi un punto de partida da recuperación económica tras máis de dez anos de durísima posguerra.
O leite en po viña en bidóns grandes de cartón duro e aros metálicos , e o queixo americano viña en caixas e era grande e moi amarelo, ás veces estaba rancio, o leite tamén, e sabía a raios pero cando non estaba moi bon, o queixo tiña moita aceptación por iso chegaba con menos frecuencia ás escolas.
Na escola da Tenencia había unha ola grande, para ir a buscar auga á fonte do río Novo e facelo leite, tiñamos que ir dous rapaces e volver con ela chea, e despois a lavar todo á fonte outra vez, si che tocaba era unha sorte. Carballeira, as veces mandaba xuntos a dous que estaban enfadados e non se falaban, pero á volta xa eran amigos, era o costume, indo a facelo leite amañabanse eses problemas. Os vasos para o leite, cada un levaba o seu e deixabanse quedar nunha estantería que había ó fondal da aula, ó principio eran de vidro e rompían moitos, o que tiña un de aluminio dos que traían dos bacaladeiros tiña sorte, logo empezou a habelos de plástico.
Que pobreza, visto dende o punto de vista de hoxe. Moita fame non se pasaba pero a alimentación era moi básica, había pouca variedade na alimentación, moito caldo e cocho e patacas e sardiñas. Hortalizas coñecianse poucas, o marisco comiase pouco, ... que destrago!
Ningún comentario:
Publicar un comentario